W poszukiwaniu sensu.

Malin z Gołębiewa™

Katedra Epistemologii Żenady i Fenomenologii “Masz Ci Los”
“Egzystencjalny Flex i Archetyp ‘Wojownika’ (Level Hard): Studium Przypadku Ontologicznej Użerki w Post-Prawdzie i Kontekście „Skąd Właściwie Mam Wziąć Ten Certyfikat?”

Abstrakt (AKA: Skrót dla Tych, Co Mają Wywalone, Ale Muszą Udawać, Że Czytali).
Niniejszy tekst analizuje per formativam rolę, jaką jednostka (zwłaszcza typ określany w hermeneutyce ezoterycznej jako “Wojownik” vel “Osoba Z Przerośniętym Ego” – “High Level Fomo” na zwycięstwo) odgrywa w kreowaniu swojej “prywatnej historii” (ang. personal drama). Zjawisko to, charakteryzujące się “toxic” potrzebą dominacji i permanentnym “main character syndrome”, jest rozpatrywane z perspektywy egzystencjalnej “maniany” (Camus) oraz biurokratycznej pułapki “przypału” (Kafka). Omawiamy przejście od etapu “Masz Problem, Typie” (Poziom 1 Wojownika) do etapu “Okej, Chill, Może Nie Mam Zawsze Racji” (Poziom 2), co stanowi rzadki akt “buntu” wobec wewnętrznego Absurdu. Główną tezą jest, że historia ta, par excellence absurdalna (Vonnegut), jest w istocie zbiorem niespełnień, zawiedzionych nadziei i emocjonalnych rollercoasterów, a ciągłe wartościowanie tychże zdarzeń jest jedynie doraźnym mechanizmem obronnym przed “ontologiczną pustką”. Miłosz Brzeziński z pewnością określiłby tę potrzebę ciągłego bycia najważniejszym jako fundamentalny błąd w “personal brandingu”.

1. Wprowadzenie: Chaos Emocji i Status Giga Chada.

Życie, ten nieustanny “trap” między smutkiem a radością, “esencjonalnie” sprowadza się do nadawania sensu zdarzeniom, które są z natury “bezbekowe”. Każda akcja, każda reakcja emocjonalna, każdy “dramat” czy “sukces” jest nieuchronnie poddawany procesowi subiektywnej hermeneutyki. To, co nam się “odgrywa”, ta nasza osobista “historia” jest subiektywnym zlepkiem faktów, uczuć i marzeń, a także, co kluczowe, niespełnień. Zgodnie z filozofią Absurdu (Camus, 1.2), siła naszej opowieści tkwi nie w “sukcesach na Insta”, ale w tym, co nam nie wyszło, ponieważ konfrontacja z chaosem i niemożnością znalezienia “uniwersalnego lajka” jest sednem egzystencji. Meta-Wiedza (Miłosz Brzeziński Style): “Wartość i siła naszej ‘historii życia’ jestmaksymalnie przerysowana i opiera się na ciągłym utwierdzaniu się w
przekonaniu, że ‘to ja mam rację’, nawet jeśli obiektywnie to jest ‘totalny cringe’.
Nasze uczucia są jedynie efektem lustrzanym (Brzeziński, 5.1) naszej oceny
sytuacji, jeśli oceniam, że mi się dzieje “krzywda”, to logicznym jest, że czuję złość,
a to jest “jak najbardziej właściwe”, dopóki nie skonsultujemy tego z “kimś
ogarniętym”.”

2. Archetyp Wojownika (Poziom 1): Tryb Boss Level i Syndrom Kafkowski w
Epistemologii Ego.

2.1. Fenomenologiczna Analiza Hipertrofii Ego.
Wojownik Poziomu 1 to jednostka “high-key” przepełniona potrzebą dominacji i udowodnienia swojej wyższości. Ten typ jest “zaciekły” w forsowaniu swojego
“pomysłu życia” (lub projektu “whatever”). W nauce to zjawisko można by nazwać
“Hipertrofią Ego”, a w slangu: “Masz Ci Los, Co Za Gość”. Kluczowym
mechanizmem poznawczym jest tu „Filtr Zwycięzcy”: odrzucanie a priori (i a
posteriori) wszelkich propozycji, które mogłyby zasugerować, że “ktoś inny jest
lepszy albo równie spoko”.

• Mechanizm Działania (Wpływ Kafki): Ego, niczym biurokratyczny młyn w
powieści Kafki (Proces, 2.4), mieli każdą informację. Józef K. walczył z Prawem
i Sądem o nieznany powód oskarżenia. Wojownik Poziomu 1 walczy z “Prawem
Innych Racji” o nieznany powód swojej frustracji. System jest absurdalny,
niesprawiedliwy i “totalnie niezrozumiały”, ale jednostka jest przekonana, że jej
reakcje emocjonalne (oburzenie, złość po przegranej) są “zasadne” i “właściwe”. Samopoczucie jednostki jest więc “Sądem Najwyższym”, a proces
jego rewizji może nastąpić “później, albo nigdy”.

• Wpływ Vonneguta (Czarny Humor): Cała ta walka o “wykazanie własnej
wyższości” odbywa się w konwencji “czarnej komedii”. Cel – rozwiązanie
sprawy, szybko zostaje “wywalone” z równania, tak jak w Rzeźni numer pięć
(Vonnegut, 3.3) wojna staje się absurdalnym tłem dla losów bohatera.
Najważniejsze staje się uzyskanie przewagi, a ewentualna przegrana wywoła
oburzenie i złość – czyli klasyczny “syndrom So it goes” w wydaniu osoby, która po porażce “opowiada historię w nieobiektywnej, negatywnie oceniającej
innych wersji”.

2.2. Patologia Relacyjna i Konsekwencje Długoterminowe.
W dążeniu do “zmasakrowania konkurencji” i “uzyskania przewagi” (“flex na innych”), Wojownik Poziomu 1 jest gotów na “toksyczne” i “nieetyczne”
zachowania. Konsekwencją jest narastająca “klatka wyobrażeń” o wrogości świata
i niesprawiedliwości. Jest to forma egzystencjalnej izolacji (Kafka, 2.1), w której
jednostka jest “więźniem własnego mindsetu”.

Ontologiczny Zawrót Głowy (Miłosz, 4.1): Jak pisał Miłosz o ontologicznej
zawrotności, to nieustanne powielanie schematu i “zasklepianie się w ciasnej
klatce” jest dramatem jednostki w obliczu irracjonalności świata. WojownikPoziomu 1 nie jest w stanie wyjść poza “pierwszy poziom”, ponieważ “lucid
recognition” Absurdu (Camus) jest dla niego zbyt bolesne. Łatwiej jest “zwalić
winę na innych” i ciągle powtarzać ten sam, autodestrukcyjny, “bezduszny” cykl.
3. Ewolucja Ontologiczna (Poziom 2): Przejście z Cringu do Chillu jako Akt Buntu
Camusa.

Dla nielicznych, ta “maniana” z czasem przestaje się “spinać”. Przemęczenie,
porażki (które stają się “serią niepowodzeń z rzędu”) i “niepochlebna opinia w
środowisku” (co Brzeziński nazwałby “złą Glaskologią”) prowadzą do introspekcji.

• Początek “Ogarnięcia”: Jednostka zaczyna zauważać, że “takie nastawienie do
życia nie przynosi oczekiwanych efektów”. Jest to pierwszy, nieśmiały,
“psychologiczny check”. Refleksja prowadzi do analizy “przyczyn swoich
negatywnych zachowań” i “powodów doznawanych porażek”.

• Akt Buntu (Camus, 1.2): Osiągnięcie Poziomu 2 Wojownika to nic innego jak
“Bunt” (Revolt) w rozumieniu Camusa. Bunt Absurdalny polega na świadomym
i przejrzystym utrzymywaniu napięcia między pragnieniem Sensu a milczeniem
Świata. Wojownik Poziomu 2 nie rezygnuje z waleczności, ale radykalnie zmienia
jej obiekt. Nie walczy dla “wywyższenia własnego ‘ja'” (“totalny cringe”), ale o
coś “istotnego”.

• Nowa Epistemologia Wartości: Jednostka dochodzi do wniosku, że “zmiana
postawy wobec siebie i świata zawsze procentuje zwiększeniem poczucia
własnej wartości”. Odpada potrzeba “ciągłego zaznaczania swojej wyższości”
(czyli “odpada presja na high-level flex”). Walka jest zasadna tylko wtedy, kiedy
walczy się o to, “w co naprawdę się wierzy” i co ma wartość nie tylko dla
walczących, ale także dla innych.
To jest chwila, w której “Sisyphus schodzi z góry” (Camus, 1.4) i, mając pełną
świadomość daremności wysiłku, decyduje się na walkę o wartości uniwersalne,
czyli o coś, co ma sens “globalnie”, a nie tylko w “prywatnym dramacie”
jednostki. Jest to przebudzenie z kafkowskiej udręki.

4. Konkluzje i Perspektywy Dalszych Badań.
Nasze badania nad Archetypem Wojownika udowadniają, że ludzka historia jest
zaledwie “niekończącą się pętlą samooszukiwania”, przerywaną rzadkimi
momentami “ogarnięcia”. Absurd jest stały, ale wybór postawy wobec niego, czy
będziemy “toksycznym Wojownikiem Poziomu 1” czy “świadomym
Buntownikiem Poziomu 2″, determinuje jakość naszej “personalnej maniany”.
Dalsze prace skupią się na kategoryzacji “memów egzystencjalnych”
generowanych przez Wojowników Poziomu 1 i opracowaniu “algorytmu Miłosz
Brzeziński” w celu minimalizacji “nieetycznych działań” w relacjach
międzyludzkich.

Malin z Gołębiewa™

Niezbędny dodatek dla czytelników i apologetów: Słownik Pojęć Młodzieżowego Slangu i Filozofii Egzystencjalnej.

Aparat Użyteczności: Użycie tego słownika jest obowiązkowe w każdym tekście, za który płacą od wersa.

Pojęcie
Filozoficzne /
Slangowe
Absurd (Camus)
Main Character
Syndrome

Prywatna Historia
Definicja Naukowo-Sarkastyczna (Kontekst Referatu) “Bezbek”. Fundamentalny konflikt między naszym głębokim pragnieniem
sensu (“O co tu chodzi ? Czym się teraz jarać ?”) a “nieogarnięciem” Wszechświata, który w odpowiedzi na nasze pytania emituje jedynie “pusty
śmiech”. Jest to wieczne “No i ch…j” (Vonnegut), nie do pogodzenia.
Syndrom “Giga Chada”. Psychopatologiczny stan jednostki, która jest
“high-key” przekonana, że jej prywatna historia jest jedyne słuszna i że
Wszechświat faktycznie zorganizował się wyłącznie w celu albo jej
“dramatycznego sukcesu”, albo “złośliwej porażki”.

“Personal Drama” (ang. Personal Drama). Subiektywna i maksymalnie
przerysowana opowieść o życiu, której siła opiera się na sumie niespełnień i
zawiedzionych nadziei. Jej główną funkcją jest dostarczenie paliwa
emocjonalnego do dalszego udowadniania innym, że się “ma rację”.

Toxic
Zasada Płacenia
od Wersa
Wojownik

Poziomu 1
Patologia Relacyjna. Każde zachowanie Wojownika Poziomu 1, które służy
wyłącznie uzyskaniu przewagi kosztem innych. Jest to “nieetyczne
działanie” zamaskowane pod hasłem “walki o swoje”.

“Nie jest spoko” i
prowadzi do “złego social proof”.
Ontologiczny Imperatyw Długości. Jedyna obiektywna zasada rządząca
produkcją tekstów naukowych. To nie treść, a wielkość objętości determinuje
wartość dzieła w erze post-prawdy i “wywalonej stawki”.

“Masz Problem, Typie”. Archetyp jednostki uwięzionej w “Biurokracji
Ego” (Kafka). Jego główną funkcją jest forsowanie własnego pomysłu i nie
dopuszczanie do siebie myśli, że “ktoś inny może mieć coś równie, lub
bardziej wartościowego”. To taki “troll internetowy” w wersji
egzystencjalnej.

Biurokracja Ego
(Kafka)
Rage Quit
“System Sędziowania”. Wewnętrzny mechanizm, który automatycznie
zatwierdza wszystkie nasze negatywne reakcje emocjonalne jako “jak
najbardziej właściwe”. Jest nieprzenikniony, niesprawiedliwy, a zmiana
jego wyroku (“przejście na Poziom 2”) wymaga epickiego wysiłku
porównywalnego z próbą złożenia zeznania w Procesie.

Oburzenie i Złość (Post-Fatum). Emocjonalna reakcja Wojownika Poziomu
1 na porażkę. Polega na natychmiastowym przedstawieniu historii w Pojęcie Filozoficzne / Slangowe

Definicja Naukowo-Sarkastyczna (Kontekst Referatu)
“nieobiektywnej, negatywnie oceniającej innych wersji”. Jest to samousprawiedliwiający się mechanizm obronny.

Ogarnięcie (Poziom 2)
Glaskologia (Brzeziński)
Ontologiczny Zawrót Głowy (Miłosz)
“Lucid Recognition” (Camus). Akt buntu polegający na świadomej akceptacji Absurdu i porzuceniu potrzeby wywyższania własnego ‘ja’. W slangu: “Okej, chill. Może nie mam racji, ale nadal jestem cool”. Umożliwia ewolucję w stronę “Walki o Coś Istotnego”.

“Publiczny Respect”. Wzajemne wspieranie się pozytywnymi opiniami. Wojownik Poziomu 1 permanentnie traci “głaski” na rzecz “niepochlebnej opinii w środowisku”. Utrata “głasków” jest jednym z głównych motorów napędowych do “ogarnięcia”.

“Męcząca Pętla Dziwnych Myśli”. Nieustanne, bezskuteczne próby rozwiązania fundamentalnych pytań egzystencjalnych. W kontekście Wojownika to “zasklepianie się w ciasnej klatce swoich wyobrażeń”, czyli powtarzanie tego samego schematu w nadziei na inny wynik – definicja szaleństwa i poezji Miłosza.

Malin z Gołębiewa™