Msza święta w obrządku ormiańskim i zakończenie Dni Ormiańskich w Gdańsku.

Obchody tegorocznych Dni Ormiańskich w Gdańsku zakończyły się 15 sierpnia uroczystą Mszą Świętą w obrządku ormiańskim, która została odprawiona w kościele pw. św. Piotra i Pawła przy ul. Żabi Kruk. Liturgii przewodniczył wardapet ks. prof. dr hab. Józef Naumowicz.

Liturgia ormiańska należy do jednej z najstarszych w chrześcijaństwie – jej korzenie sięgają IV–V wieku, a sama Msza Święta zachwyca głęboką symboliką i bogatą oprawą. Celebracja odbywa się przy użyciu starożytnych tekstów liturgicznych, pełnych poetyckich odniesień do Pisma Świętego. Liturgię ormiańską wyróżniają m.in.: język liturgiczny – klasyczny język ormiański (grabar), który zachował się w liturgii przez wieki, choć w Polsce często stosuje się tłumaczenia, aby wierni mogli w pełni uczestniczyć; szaty kapłańskie – bogato zdobione, nawiązujące do szat biblijnych kapłanów świątynnych, podkreślające sakralny wymiar liturgii; symbolika ofiary – Eucharystia w rycie ormiańskim mocno akcentuje tajemnicę obecności Chrystusa w chlebie i winie, które są przynoszone do ołtarza w uroczystej procesji; śpiew i muzyka – Mszy towarzyszą tradycyjne śpiewy ormiańskie, pełne dostojeństwa i modlitewnej głębi, często wykonywane a cappella.

Ważnym momentem Mszy była tradycja ormiańskiego błogosławieństwa winogron. Obrzęd ten wywodzi się jeszcze z czasów chrześcijaństwa ormiańskiego w starożytności. Winogrona – pierwszy owoc dojrzewający po lecie – są symbolem nowego życia i pełni darów Bożych. Poświęcenie odbywa się w uroczystej procesji: kapłan modli się nad koszami owoców, kropi je wodą święconą, a następnie dzieli się nimi z wiernymi. W tradycji ormiańskiej winogrona symbolizują także Chrystusa – Krzew Winny, z którego życia czerpią wszyscy wierni. Dlatego obrzęd ten ma nie tylko wymiar folklorystyczny, ale przede wszystkim głęboko teologiczny.

Msza Święta miała także wyjątkową oprawę artystyczną. Wystąpili: Lilit Hovhannisyan i Johannes Kirch (śpiew) oraz Aleksandra Sawa, która zaprezentowała brzmienie ormiańskiego duduku – instrumentu o przejmującym, niemal mistycznym tonie. Po zakończeniu liturgii uczestnicy spotkali się przy chaczkarze – ormiańskim krzyżu wykutym w kamieniu, będącym znakiem wiary i pamięci, a także symbolem więzi wspólnoty.

Dni Ormiańskie w Gdańsku, organizowane od lat przez Związek Ormiański w Gdańsku, są wyjątkową przestrzenią spotkań Ormian oraz osób zainteresowanych kulturą i tradycją tego narodu. Szczególne zasługi w tym dziele mają: Prezes Związku, Gagik Parsamyan – organizator życia kulturalnego, który dzięki swojej otwartości i entuzjazmowi zbliża do siebie różne środowiska, podtrzymuje wartości i tradycje ormiańskie, a jednocześnie włącza w nie szeroką społeczność Gdańska; Wiceprezes Tadeusz Serocki – mocno związany z miejscem, opiekuńcza dusza wspólnoty, zawsze wspierający działania i troszczący się o budowanie mostów między ludźmi.

Dni Ormiańskie są nie tylko wydarzeniem religijnym, ale też kulturalnym i wspólnotowym. Po liturgii członkowie Związku Ormiańskiego wraz z zaproszonymi gośćmi udali się do siedziby Związku na mały poczęstunek, któremu towarzyszyła przyjazna i otwarta atmosfera. To piękne świadectwo, że Gdańsk pozostaje miejscem otwartym dla spotkania kultur i tradycji, a zarazem miejscem, w którym więzi przyjaźni i wzajemnego zrozumienia mogą się umacniać.

Tekst: Beata Lewandowska