W ramach cyklu “Spotkania charytatywne – Serca gwiazd” organizowanego przez Fundację Przemek Dzieciom gościem niedzielnego spotkania był Robert Więckiewicz. Aktor nietuzinkowy, znany z wielu ról filmowych i teatralnych, niezapomnianych kreacji w filmach, uzdolniony wokalnie o czym wszyscy nie wiedzą. W młodości podbijał niejedno serce śpiewając piosenki Leonarda Cohena akompaniując sobie na gitarze, na której jak to napomknął we wspomnieniach bardzo szybko nauczył się grać a był to okres szkoły średniej, do której uczęszczał w Legnicy. Urodzony 30 czerwca 1967 roku w Nowej Rudzie. Mama była pielęgniarką a tata górnikiem. Tam spędzał swoje dzieciństwo. Wspomina je z rozrzewnieniem.
Czasy trudne, ubogie, przepełnione jednak miłością rodzicielską, książkami, beztroskim bieganiem za piłką i wiecznym wypatrywaniem tego, co może znajdować się za oglądanym często wzniesieniem. Gdzieś tam zarysowywały się w nim marzenia o zdobyciu tego, co jest „za górą”. Jak widać owa góra zostało zdobyta a przed nim rozpostarły się widoki, o których zawsze marzył jako młody człowiek. Stał się znanym i cenionym aktorem, który w swojej karierze zawodowej miał wiele interesujących i bardzo zróżnicowanych ról. W środku pomimo minionych lat pozostał jeszcze tym normalnym chłopakiem, który ochoczo biegał z kumplami za piłką i do dziś podaje im zwyczajnie rękę kiedy powraca na chwilę w swoje rodzinne strony.
Dociekliwy, ciekawy życia, w dzieciństwie oprócz pasji czytania książek kochał kino. Choć etos zawodu górnika był przekazywany z pokolenia na pokolenie, to czuł wewnętrznie potrzebę zbadania tego świata poza granicami „góry”, która często go inspirowała do podjęcia innych wyzwań życiowych niż praca w kopalni. Taki rodzaj niegrzecznego chłopca – jak o sobie mówi, który w pogoni za swoimi marzeniami wspiął się na szczyt swoich marzeń i został wspaniałym aktorem. Zawładnął naszymi sercami. Na jego koncie ogrom ról. Zapewne wszyscy pamiętają jego rolę z filmu, który powstał na autentycznych faktach “Vinci”. Tam wciela się w postać Cuma, złodzieja dzieł sztuki.
W kontynuacji kultowej komedii Juliusza Machulskiego zagra również w drugiej części. Niedługo czeka nas kolejna odsłona w kinach, czyli Vinci 2.
Mieliśmy okazję podziwiać jego kunszt aktorski jeszcze w wielu innych znanych ambitnych filmach, gdzie grał główne role m.in.: “Wałęsa. Człowiek z nadziei” Andrzeja Wajdy, gdzie gra postać historyczną, “Ambassada”
Juliusza Machulskiego. Na ekranach kinowych ukazał nam się jako pisarz i alkoholik, który zmaga się z nałogiem w filmie “Pod Mocnym Aniołem” w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego, gdzie był bardzo autentyczny i szczery. O swojej roli mówił: „Chciałbym, żeby przez pierwszą część filmu widz się świetnie bawił /kto z nas się nie śmiał z pijaka?/, przez następną czuł narastające zażenowanie, a na koniec, żeby przerażony milczał”.
Podczas spotkania wspominał też o hollywoodzkiej przygodzie związanej z nominacją do Oscara filmu “W ciemności ” Agnieszki Holland. Film zrealizowany był w polsko-niemiecko-kanadyjskiej kooprodukcji na podstawie scenariusza Davida F. Shamoona. Poświęcony tematyce Zagłady Żydów podczas II wojny światowej. Film jest adaptacją powieści In The Sewers of Lvov (W kanałach Lwowa) autorstwa Roberta Marshalla. Scenariusz oparty był również na wspomnieniach jednej z bohaterek filmu, Krystyny Chiger, opisanych w książce Dziewczynka w zielonym sweterku. Jest to bardzo przejmująca opowieść o walce o życie, ratowaniu Żydów przez lwowskiego kanalarza. W postać Leopolda Sochy wcielił się Robert Więckiewicz.
Czasy, w których wychowywał się pozostawiały często w dzieciach z okresu PRL-u taki przedziwny rodzaj czucia się gorszym lub równym, równiejszym. Życie w systemie dławiącym wolność i świadomość skąd się pochodzi, z jakiego środowiska daje jakąś siłę napędową. Wyrabia charakter człowieka, uczy miłości pokory i szacunku dla drugiego człowieka. Sam postrzega się nie jako wielkiego artystę, tylko raczej dalej tego normalnego człowieka, kumpla z sąsiedztwa.
Może dlatego właśnie, kiedy dostaje rolę to zastanawia się kim jest tak naprawdę ta postać, w którą będzie musiał się wcielić. Pomimo dużego zróżnicowania ról wychodzi to mu znakomicie a wielki talent pozwala mu na podejmowanie czasem zaskakujących kreacji aktorskich. Jego dążność do ciągłego, dalszego przekraczania swoich wyznaczonych granic między przestrzenią dotąd poznaną i niepoznaną, widoczną i niewidoczną, pozwala mu na głębsze poznanie siebie samego i swoich możliwości. Taka jest też jego gra aktorska. Jest poznaniem siebie w innej odsłonie. Zachowując dystans do postaci w swoich kreacjach autorskich wyczuwa się jego autentyczność.
Z wielkim sentymentem odnosi się w pamięci do przyjazdów na kolonię nad morze Bałtyckie do Gdyni a przede wszystkim do Gdańska. Pamięta stocznię gdańską, graffiti na murach. Tutaj w końcu powraca po wielu latach w innej roli. Niektóre sceny, kadry z filmu o Lechu Wałęsie nagrywane były właśnie w Gdańsku. Swoje miejsce obecne, to co teraz robi przypisuje magii osób, ludzi, których spotkał w życiu. Wspomina ciepło polonistkę ze szkoły, która odkryła u niego talent aktorski. To dzięki niej zapisuje się do klubu 1212, gdzie zdobywa pierwsze szlify aktorskie oraz odnosi pierwsze małe sukcesy. Później naturalną kontynuacją był wybór szkoły wyższej. W 1993 roku zostaje absolwentem Wydziału Aktorskiego we Wrocławiu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Podczas XI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi w tym samym roku, odbywającego się w Teatrze Studyjnym, otrzymuje wyróżnienie za rolę Czasu w przedstawieniu “Zimowa opowieść” Williama Shakespeare’a w reżyserii Bogusława Kierca. To mu poniekąd otwiera drogę do kariery.
Robert Więckiewicz jest Członkiem Europejskiej Akademii Filmowej. Czterokrotnym laureatem Polskiej Nagrody Filmowej w latach 2007, 2008, 2010, 2011 i dwukrotny laureat nagrody za pierwszoplanową rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w roku 2007 i 2012. Jako młody chłopak jeszcze nie wierzy w wiele rzeczy, których nie zobaczy na własne oczy. Gdzieś tam drzemiące w nas bariery nie pozwalają nam uwierzyć w rzeczy niemożliwe, które mogą nas spotkać a nie widzimy ich jeszcze na własne oczy. Robert Więckiewicz ujrzał swój świat z innej perspektywy później już jako ten namacalny.
Nigdy nie wiadomo, co czeka nas niewiadomego za kolejną górą. Może właśnie dlatego warto zdobywać szczyty nawet jeśli nam się wydaje, że jest to niemożliwe. Tak więc zdobywajmy za przykładem Roberta Więckiewicza swoje szczyty, górki, pagórki, wzniesienia adekwatnie do tego, co może przynieść nam zawsze los. Nie wykraczając tu poza granice absurdów, naszych ograniczeń i oczywiście możliwości. Zgodnie z samym sobą.
67 spotkanie na długo pozostanie nam w pamięci a dzięki hojności publiczności znowu udało się zebrać pieniądze na potrzeby chorych dzieci. Szczególne podziękowania dla wspaniałego aktora Roberta Więckiewicza a przede wszystkim dla osób, które wspomagają wszystkie wydarzenia: Villa Flaming/ Anna Koszewska – tradycyjnie zachwycająca gościnność, Restauracji PółPiętro/ Tomaszowi Rosiek, Dom Harcerza/ Arturowi Glebko – to już trzeci wspólny rok współpracy, niezastąpionej Beacie Szewczyk /Radio Gdańsk/- za serce i profesjonalizm; Drukomania.pl/ Mateusz Rosa i 102 Group/ Przemkowi Korzeniowskiemu, Ewie Kucie, Nikodemowi Lewandowskiemu, Kindze Żołądek, Iwonie Kopernik, niezawodnej Aparatce – Agnieszce Jebram – za rewelacyjną fotorelację, Joannie Załęskiej – fotografia, Krzysztofowi, patronom medialnym, partnerom. Wielkie podziękowania za piękną licytację a przede wszystkim dla wiernej, wspaniałej publiczności. Widzimy się za miesiąc w gdańskim Domu Harcerza na spotkaniu z Dawidem Ogrodnikiem.
Tekst/foto: Beata Lewandowska
Portal Informacyjno-Kulturalno-Publicystyczny gdanskmiastomarzen.pl /gmm.net.pl/ – patron medialny
Warto przeczytać:
https://gmm.net.pl/blog/fundacja-przemek-dzieciom-spotkanie-z-gwiazdami-sezon-2024-2025-otwarty/
Od urodzenia mieszkanka miasta Gdańsk, orunianka, malarka, graficzka, poetka fotografka, felietonistka, publicystka na Portalu Gdańsk Miasto Marzeń.
Manager środowisk artystycznych
Członek KMPOiW "Solidarność"
