Zaburzenia lękowe objawiają się w rozmaity sposób. Możemy je wyróżnić na podstawie występujących symptomów takich, jak: zaburzenia w odżywianiu, częste obniżenie nastroju, zaburzenia lękowe, osobowości, neurorozwojowe, psychotyczne oraz zaburzenia związane z uzależnieniami.
Objawiają się one w różny sposób. Wszelkie zaburzenia emocji, nastroju trwające nieco dłużej i powtarzające się, zaburzenia myślenia i pełnej aktywności, czy zaburzenia świadomości, wszelkie omany oraz urojenia /objawy wytwórcze/ mogą świadczyć o nieprawidłowo funkcjonującej psychice.
Zaburzenia psychiczne u dzieci – Jak przebiegają?
Zaburzenia psychiczne przebiegać mogą np. z dużymi zaburzeniami emocji i nastroju, zaburzeniami myślenia i złożonej aktywności, zaburzeniami świadomości,
“Do zaburzeń psychicznych zaliczamy zaburzenia lękowe, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia psychotyczne, zaburzenia afektywne, część zaburzeń psychosomatycznych,
zaburzenia neurorozwojowe, zaburzenia psychiczne organiczne, zaburzenia osobowości, zaburzenia związane z uzależnieniami, niektóre dewiacje seksualne.”
Zaburzenia psychiczne występują coraz częściej u dzieci i to już w młodszym wieku. Wymaga to leczenia ze strony specjalisty, ciągłej terapii jak też w niektórych przypadkach hospitalizacji, czyli pobytu w szpitalach psychiatrycznych. Niestety takowych miejsc dla dzieci i młodzieży jest za mało.
Właśnie ta grupa powinna być szczególnie traktowana. Powody chorób psychicznych są rozmaite. Mogą je powodować czynniki genetyczne, zaburzenia w ilości neuroprzekaźników, uraz bądź choroby mózgu, substancje narkotyczne, traumatyczne zdarzenia życiowe, czynniki środowiskowe.
Podziały chorób psychicznych nie są do końca w pełni ściśle skategoryzowane. Zaburzenia psychiczne są charakterystyczne dla wielu jednostek chorobowych. Należy pamiętać, że mogą być wynikiem też ciężko przebiegającej depresji z objawami psychotycznymi, które znacząco mogą wpływać na jakość życia i normalnego funkcjonowania.
Musimy pamiętać, że wszelkie niekorzystne czynniki wzorców społecznych, począwszy od rodziny i kulturowych również znacząco wpływają na psychikę dziecka.
Granica między normą psychiczną a patologią jest cienka i płynna. Możemy szybko popaść w chorobę psychiczną jeśli w porę nie zostaną wychwycone symptomy świadczące o zaburzeniach w zachowaniach.
Zaburzenia psychiczne mogą występować tak samo u dorosłych jak i dzieci. Długo utrzymujące się stany depresyjne, brak pomocy i zrozumienia ze strony osób najbliższych, rodziców mogą doprowadzić do sytuacji kryzysowych, schizofrenii.
U dzieci występują często zaburzenia lękowe. Mają one różną przyczynę. Często do nerwic lękowych przyczyniają się sytuacje szkolne oraz rodzinne. Ciągłe trwanie w kryzysie emocjonalnym przyczynia się do naszej dysfunkcyjności.
Zaburzenia psychiczne u dzieci – co powodują?
Powoduje to trudności adaptacyjne, depresję, bulimię, anoreksje, strach, fobie, nieradzenie sobie w codziennych sytuacjach, agresję skierowaną wobec innych, autoagresję, wykluczenie z życia społecznego, negatywne myślenie, brak jasnego, racjonalnego myślenia, obniżenie nastroju lub bunt, ataki płaczu.
Depresja u dzieci i młodzieży jest jednym z najczęściej diagnozowanych zaburzeń psychicznych. Nieleczona może być przyczyną późniejszych, poważnych schorzeń: padaczka, guzy mózgu, choroba Parkinsona, a także choroby nowotworowe i przewlekłe zespoły bólowe.
Depresja jest zaburzeniem psychicznym. Nie należy ignorować jakichkolwiek symptomów u dzieci i młodzieży, które mogą nas zaniepokoić. Często dzieci pozostawione są same ze sobą lub starają bardzo kamuflować w obawie przed oceną, karą, negacją ze strony dorosłego.
Mały problem urasta z czasem do rangi wielkiego, z którym nie umie sobie sam poradzić. Zachowania dzieci, młodzieży często wzorowane są na zgubnych trendach, które dostarczają socjal media oraz media społecznościowe. Warto mieć nad tym kontrolę rodzicielską i wiedzieć, co dziecko ogląda.
Zaburzenia depresyjne u młodych ludzi występują coraz częściej. Utrudnia to normalne funkcjonowanie wśród rówieśników, w szkole, w domu. Często nie rozumiemy co dzieje się z naszym dzieckiem. Warto wtedy zasięgnąć informacji u specjalisty i podjąć decyzję o terapii i leczeniu.
Często obserwuje się zaburzenia emocjonalne u młodych ludzi, dzieci są słabe psychicznie i nie potrafią sobie radzić w trudnych sytuacjach. Jest to wyzwanie dla rodziców, by wiedzieć jak wychowywać i wspomóc dziecko jak też dla nauczycieli, by podążać za dziećmi i nie wtłaczać w niekorzystne sytuacje szkolne, co może powodować niepowodzenia, lęki szkolne i brak wiary w siebie, trudności w nauce i adaptacji wśród rówieśników.
Pomoc jest konieczna. Niestety na wizyty refundowane i opiekę czeka się w długich kolejkach. Mamy problem z brakiem dostatecznego dofinansowania.
Istniejący system opieki psychiatrycznej dla dzieci I młodzieży zapewnia dostęp do poradni psychiatrycznych i placówek oraz Szpitali, ale dostęp jest znikomy i nie spełnia kryterium powszechnej dostępności. Jest coraz więcej młodych osób potrzebujących pomocy.
Takie są znamiona dzisiejszych, niespokojnych czasów, gdzie ze wszech stron bombardowani jesteśmy jego krzykliwością, pośpiechem, coraz większymi wymaganiami w stosunku do nas. System pomocy jest zaburzony, niedofinansowany i bagatelizowany.
Alternatywą jest prywatna pomoc psychologiczna, która też powinna być w niektórych przypadkach refundowana chociaż po części. Tempo jakie narzuca nam tryb życia przyczynia się do wywoływania nastrojów depresyjnych,
w końcu depresji oraz chorób psychosomatycznych.
Problem dotyczy przede nie tylko krajów wysoko rozwiniętych. Depresja jest najbardziej powszechną chorobą na świecie. Dotyka wielu ludzi na świecie. Można nazwać ją chorobą cywilizacyjną. Nie bagatelizujmy jej więc i szukajmy pomocy.
Tekst: Beata Lewandowska