Joanna Gładykowska zaprosiła mnie na młodzieżowy turniej wiersza, który zorganizowała wspólnie z Małgorzatą Grajewską. Obie są polonistkami i jednocześnie poetkami. Przyszedłem, zobaczyłem, zwyciężyłem. Z radością mogę zatem opisać, co zobaczyłem.
Mikołajek nadmorski
ZAUWAŻENI to WIERSZE UCZNIÓW Z BYDGOSKICH SZKÓŁ ŚREDNICH. Ale nie te średnie wiersze, tylko te co lepsze, co ciekawszych, najlepiej zapowiadających się autorów. Młodzież wiersze pisze. Młodzież także czyta poezję.
Czerwone liście, jak suche liście z Huxleya ( któż to jeszcze pamięta) ciągle spadają nam na głowy, a że każdy z nas bywa poetą, jak chciałby Stachura, poezja nieustannie odradza się i reprodukuje się w coraz młodszych głowach i sercach. Poezja nie ginie, a reprodukuje się jak, nie przymierzając, genetyczne warianty Mendla. A że nie jest to rzucanie grochem o ścianę czy wołanie na puszczy, dowodem jest pismo, słowa, które młodzi ludzie układają zręcznie ( mniej lub bardziej ) w wiersze.
MODUŁ ZMIANY LOGARYTMÓW, albo jeszcze inaczej; nieuchronna zmiana warty, czeka nas zanim zasypie wszystko, zawieje.
MODUS TOLLENDO TOLLENS, Polska poezja nie istnieje, istnieje tylko poezja kreolska. Istnieje tylko poezja prawdziwa. Tej nieprawdziwej nie nazywajmy zatem po prostu poezją. A co decyduje o prawdzie? Ano to: Czucie i wiara mocniej mówią do mnie niż mędrca szkiełko i oko.
Peseta hiszpańska, względnie frank francuski zatem za każdy grosik wrzucony do grającej szafy mojego serca, żeby wspomniane serduszko mogło odpowiedzieć pukaniem w rytmie czacza. Czy pani czuję czaczę? Ja Pani wytłumaczę,a zatem młodzieżowe słowo roku 2025 to tym razem POEZJA.
Peso argentyńskie na podróż do Buenos Aires, śladami Cortazra, czyli Gra w klasy zaczyna się we szkolnej ławce.
Montevideo,. Maga , bohaterka powieści Cortazara, ucieka stamtąd do Paryża, aby się ukulturalniać. Młodzież ucieka od lektur szkolnych w pisanie poezji właśnie. Ta poezja bywa zaskakująca, tak jak zaskakujące są jej źródła. Oto Leonard Bukowiecki, laureat konkursu jednego wiersza ( niejednego) przyznaje, że poezji nie czyta, a jego inspiracją pozostają piosenki pop. Ciekawe, że od tekstów popularnych piosenek niedaleko do poematów, które ten młody człowiek wypuszcza z siebie, jakby miał kontakt z jakąś Niebiańską Prądnicą.
Radiolokator morski, a może i Latarnia Magica wykreśla także poetycką drogę drugiego z laureatów, który jak Krzysztof Kolumb płynnie płynie, poprzez odmęty i otchłanie, od swego starożytnego źródła ( fascynacja Odyseją Homera), po to aby poławiać poetyckie homary w świecie postnowoczesnym.
Mosty: te poetyckie i te pokoleniowe, zostały zatem zbudowane i myślę, że możemy być spokojni nie tylko o przyszłość poezji, ale i o przyszłość ludzkości. Takie albowiem będą Rzeczpospolite, jak ich młodzieży edukacja. Polonistki: Joanna Gładykowska i Małgorzata Grajewska, spisały się na medal w kategorii : poławiacze pereł. Te perły to poezja. W tym przypadku poezja młodych.
De Musset w Spowiedzi dziecięcia wieku powiada: Żeby napisać książkę, należy najpierw coś przeżyć. Powiedzmy, że przeżyłem przedwczoraj coś pięknego. Z niewinności wyrasta doświadczenie, jak u Blake’a. Doświadczyłem przemiany baranka w tygrysa. Widziałem w czytających swe wiersze młodych poetach siebie, sprzed nie tak wielu znowu lat…
Krystian Kajewski