Rola płciowości.
Rola płciowości w obecnym czasie ulega transformacji. Każda z płci została uszeregowana hierarchicznie w pewnych schematach wychowawczych, wzorcach, które są nam zakorzenione w okresie dzieciństwa. Istnieją różnice płciowości mózgu, co nie oznacza tego, że obie płcie nie są zharmonizowane ze sobą.
Być może nasze zachowania różnią się, ale obie płcie podlegają na równi rozwojowi emocjonalnemu, który przebiega w rozmaity sposób w naszym życiu, w zależności od wzorców wychowawczych i bodźców zewnętrznych, czy naszych życiowych doświadczeń. Czy kobieta jest dzisiaj bardziej wrażliwa?…Czy mężczyzna ma prawo do wyrażania swoich uczuć? Czy łzy są niemęskie, czy jest to tylko przywilej kobiety?…
Sądzę, że każdy z nas ma prawo do płaczu, wyrażania emocji i mówieniu o tym, co nas boli. Nasze społeczeństwo zamyka się coraz częściej w bańce wyznaczników społecznych.
„Stereotypy są nieprawdziwym, uproszczonym i najczęściej negatywnym obrazem jakiejś grupy ludzi. Są wytworem kultury, czasem tak głęboko zakorzenionym w naszej świadomości, że wielu ludzi ma przekonanie o ich prawdziwości i nie przyjmuje do wiadomości informacji, które stereotypom przeczą.”
Powoduje to przedziwne zjawisko. Tworzy społeczne kalectwo o wypaczonym obrazie istoty płci, zaburza widzenie charakteru trans płciowości, wrażliwości mężczyzn, czy roli kobiety we współczesnym świecie.
Pomijanie tych kwestii jest poważnym błędem. Odsetek problemów zdrowotnych, depresji i samobójstw jest większy u mężczyzn niż u kobiet.
Czy to świadczy o słabości mężczyzny?…Absolutnie nie, bo wskazuje na jego męskość, która nie pozwala mu na otwarte mówienie o swoich problemach. Być może czasem poprzeczki, które stawiamy sobie nawzajem w związkach w życiu stawiane są za wysoko. Brakuje często szczerych rozmów, dyskusji, dzielenia się odczuciami, uważności na drugiego człowieka.
Najgorszy jest przerost wymagań względem partnera, partnerki i brak zrozumienia dla niego, może nie jego nieudolności, ale raczej braku umiejętności poradzenia sobie z jakimś zadaniem, które nas przerasta. To rodzi wewnętrzną frustrację, lęk, strach, bunt, złość i prowadzi do konfliktów, niekontrolowanych zachowań, czasem tragedii.
Rzeczą istotną jest pisanie i mówienie o tych problemach. Poruszajmy więc ważny i często pomijany temat wsparcia emocjonalnego w związkach, w tym też oczywiście dla mężczyzn. W społeczeństwie istnieje wiele stereotypów dotyczących męskości, które mogą prowadzić do zdrowotnych i emocjonalnych problemów.
Tradycyjny obraz mężczyzny jako niezłomnego opiekuna i dostawcy, który nie okazuje słabości, jest przestarzały i może być szkodliwy. Współczesne podejście do zdrowia psychicznego mężczyzn podkreśla znaczenie otwartości na emocje i poszukiwania pomocy, gdy jest to potrzebne.
Zmiana ta jest widoczna w rosnącej liczbie organizacji i inicjatyw skierowanych do mężczyzn, które oferują wsparcie w różnych aspektach życia, od zdrowia psychicznego po radzenie sobie z trudnościami życiowymi. Jest to pozytywny krok w kierunku równowagi płciowej w dostępie do pomocy i zasobów wspierających dobre samopoczucie.
Twoje doświadczenia i obserwacje dotyczące sposobu, w jaki społeczeństwo traktuje męskie emocje, są cenne i mogą przyczynić się do szerszej dyskusji na ten temat. Wychowanie chłopców w przekonaniu, że okazywanie uczuć jest oznaką słabości, może prowadzić do problemów w dorosłym życiu. Dlatego tak ważne jest, aby kształtować świadomość społeczną i promować zdrowe wyrażanie emocji bez względu na płeć.
Podnoszenie świadomości na temat potrzeb emocjonalnych mężczyzn i walka ze szkodliwymi stereotypami to zadanie, które wymaga wspólnych wysiłków. Poprzez edukację, otwartą komunikację i wsparcie, możemy stworzyć społeczeństwo, w którym każdy człowiek, niezależnie od płci, czuje się komfortowo, wyrażając swoje uczucia i poszukując pomocy, gdy jest to konieczne. Każda nasza refleksja jest ważnym głosem w tej rozmowie i może inspirować innych do podjęcia działań na rzecz zmiany.
Jeśli zmierzamy się z jakimiś trudnościami nie bójmy się o tym mówić, rozmawiać. Jeśli mamy wewnętrzne opory, mamy wewnętrzne blokady to zawsze możemy skorzystać ze wsparcia. Są dostępne telefony zaufania i proszenie o pomoc jest męskie jak też kobiece, do czego mają prawo na równi obie płcie. Nie ulegajmy stereotypom, nie dajmy się sprowadzić do żadnego z narzucanych wzorców.
Bądźmy po prostu sobą i walczmy o swoją odrębność. Nie zakorzeniajmy się w typie rodzaju myślenia- ty to ja, ja to ty. Każdy z nas jest odrębnym indywiduum i każdy z nas ma inną percepcję odbioru otaczającego nas świata oraz wrażliwość.
Płacz nie świadczy o naszej słabości a słabość nie jest męską cechą jak też żeńską, jest ludzkim odruchem.
„Pamiętajmy też, że płacz pełni fizjologiczną funkcję ochrony, komunikatu dla otoczenia, ale przede wszystkim jest zdrową i potrzebną reakcją ciała na to, co dzieje się w naszej sferze emocjonalnej. Proces płaczu to proces oczyszczania się, powrotu do równowagi i spokoju.”
Tekst: Beata Lewandowska Portal Gdańsk Miasto Marzeń