"PIKNIK POD WISZĄCĄ SKAŁĄ" - ZAPOWIEDŹ SEANSU W MULTIKINIE.

To był pierwszy raz kiedy obejrzałem ten obraz -Piknik pod wiszącą skałą. Miałem podówczas piętnaście lat, a film Petera Weira pokazywano w cyklu Sto filmów na stulecie kina. Zagadka zniknięcia bohaterek tego dzieła do dziś jest dla mnie nieodgadniona. Mimo że minęły od tego czasu już trzy dekady…
Nie ma już niczego takiego. Mam wrażenie, że dzisiejsze kino straciło swój dawny blask. Dlatego inicjatywa Multikina, aby ocalić od zapomnienia tamte obrazy, w ramach cyklu KULTOWE KINO, jest ze wszech miar godna pochwały, a obejrzeć Piknik pod wiszącą skałą w kinie to już możliwość metafizyczna. Przede wszystkim z tego powodu, że arcydzieło Weira pochodzi z roku 1975, czyli z czasów, kiedy mnie, a i pewnie wielu z was nie było jeszcze na świecie. Czterdzieści lat, ą świat zmienił się nie do poznania.
Zwykle niestety tak nie mam. Tym razem mam przekonanie o jakiejś metafizyce tego momentu.

Zapraszamy na pokaz specjalny Pikniku pod wiszącą skałą w ramach cyklu KULTOWE KINO w Multikinie, w poniedziałek 21 lipca, o 20.

Krystian Kajewski

„Piknik pod Wiszącą Skałą” (oryg. Picnic at Hanging Rock) to kultowy australijski film w reżyserii Petera Weira z 1975 roku, oparty na powieści Joan Lindsay z 1967 roku. Film uchodzi za jeden z najważniejszych tytułów kina australijskiego i często bywa określany jako arcydzieło filmu atmosferycznego.

Krótki opis fabuły:

Akcja rozgrywa się w roku 1900 w Australii. Uczennice elitarnego pensjonatu Appleyard College wyruszają na piknik pod słynną formację skalną Hanging Rock w dniu Świętego Walentego. W tajemniczych okolicznościach trzy dziewczęta i nauczycielka znikają bez śladu. Rozpoczynają się poszukiwania, jednak sprawa staje się coraz bardziej niepokojąca, gdy nie sposób wyjaśnić, co się wydarzyło.

Najważniejsze informacje:
Reżyseria: Peter Weir
Rok premiery: 1975
Muzyka: Bruce Smeaton, Gheorghe Zamfir (muzyka z fletni pana jest bardzo charakterystyczna)
Styl: hipnotyzująca, oniryczna atmosfera, powolne tempo narracji, niezwykłe ujęcia australijskiego krajobrazu
Film był wielokrotnie nagradzany i odegrał ogromną rolę w tzw. australijskiej nowej fali.

Cechy charakterystyczne filmu:
brak jednoznacznych odpowiedzi — tajemnica pozostaje nierozwiązana,
mistyczny, senno-niepokojący klimat,
analiza społecznych konwenansów epoki wiktoriańskiej i ukrytych namiętności,
przepiękne zdjęcia natury (zdjęcia Russella Boyda), symbolizm związany z naturą i seksualnością.

Ciekawostki:

Joan Lindsay, autorka książki, sugerowała, że historia mogła być prawdziwa, co wywołało spore zamieszanie, choć jest to fikcja.

Oryginalnie film zawierał dodatkową końcową scenę, która została wycięta, by pozostawić tajemnicę.

W 2018 roku powstał miniserial na podstawie książki.

Jeśli chcesz, mogę podać więcej szczegółów, analizę interpretacyjną lub ciekawostki produkcyjne.